De typologie van het vissershuisje, verbouwd tot witte monoliet. Kaas met gaatjes.

​

De bestaande woning en de bestaande muren werden ruimtelijk uitgezuiverd en helemaal opgenomen in het nieuwe woningvolume.

De op het eerste zicht chaotische gevelperforaties zijn zodanig gekozen dat de gehele omgeving van binnenuit zichtbaar is, en bewust gekaderd wordt door de ramen. Het principe werkt als een bladerdak in een bos, waar je de wolkenhemel door de gaten in de boomkruinen volledig kan bekijken, maar waaronder je toch geborgen zit. Deze gevel geeft m.a.w. een grote openheid op de omgeving en een effect van ruimtelijkheid, maar tegelijk geeft hij een degelijke privatisering.

Deze woning heeft in alle richtingen en op verschillende hoogtes doorkijken, wat onverwachte effecten oplevert.

​

Op de benedenverdieping is er één grote ruimte die gesectioneerd wordt door de living-keukenkast en omgeven wordt door trapkast en bergingskast. De berging en het toilet zitten immers in een kastvolume omkleed met kastmateriaal dat doorloopt over de keukenwand. Men loopt over een trap-kast-volume in de vide naar boven. Daar kom je in een tweede open multifunctionele leefruimte (nu eerst speelruimte voor de jonge kinderen) waarop de verschillende slaapkamers uitkomen. Elke slaapkamer heeft door hetzelfde soort ramenspel een sterk eigen karakter door middel van de gekozen zichten en lichten.

​

Het zuivere volumeaspect van deze woning wordt versterkt door de fijne en bijzondere detaillering van de ramen, de dakranden en ook door de diepe plaatsing van de ramen in de gevel.

De niet gesteunde overkragingen van de oversteken over carport en over het overdekte terras, versterken deze uitstraling.